Doelstelling van het boek:

Groeien naar een intrinsieke inclusieve houding…

Om inclusie te doen slagen is er nood aan een positieve houding t.o.v. mensen met extra noden. Het belang van sensibiliserende activiteiten is ontzettend groot.

“ Gras groeit niet door er aan te trekken”

Het is belangrijk dat er recht wordt gedaan aan de volle betekenis van inclusie. Dit gaat niet alleen over mensen met extra noden maar over alle mensen. Inclusie is een levenshouding en overtuiging waarin de diversiteit tussen mensen centraal staat.

Het project ‘Rozemarijn in beeld’ en het prentenboek ‘Op stap met Didier’ kaderen binnen deze overtuiging. Om het M-decreet kans op slagen te geven zal het nodig zijn om veel te investeren in tijd en ruimte om met elkaar te praten. Om vanuit beleving (h)erkenning te vinden in elkaars verschillen en gelijkenissen.

Het is een sterkte om hierbij te vertrekken vanuit gelijkenissen. Het prentenboek wil benadrukken dat het in de eerste plaats over “kinderen” gaat. Het kind staat centraal. Kinderen die kind willen zijn… met verlangens, gevoelens, noden die bij het ‘kind zijn’ horen. Als dit geen loze woorden zijn, dan betekent dit durf om soms “out of the box” te denken. Om te vertrekken vanuit het kind als totale persoon. Respect voor alle betrokkenen, geloof in elkaars kracht, een verbindende houding en mildheid ondersteunen het motto van inclusie: ‘Elk kind is boeiend en de moeite waard’.

Het is een prentenboek voor ALLE kinderen in de kleuterklas en de lagere school tot en met het derde leerjaar.

Het boek bestaat uit 21 verhalen voor beginnende (1 klavertje vier) en vlotte lezers (2 klavertjes vier). Op de bijhorende CD staan de muziek en de ingesproken verhalen.

Bij dit alles hoort een trekpop van Didier waarmee de verhalen nagespeeld kunnen worden.  

Schrijfster Patricia De Landtsheer leefde een jaar lang met ons mee op school. Samen met onze leerlingen en het team van Rozemarijn kwam het prentenboek tot stand. De beleving en de reacties van onze leerlingen zorgden voor de aanzet van de verhalen. Alle verhalen werden teruggekoppeld naar de leerlingen en het team. Ons doel was om het prentenboek echt samen te maken.

 Muzikant Mong Rosseelmaakte muziek met onze leerlingen. Hij schreef het lied ’t Is zo fijn op Rozemarijn!

Dit werd opgenomen in een echte opnamestudio! Enkele leerlingen zongen het lied in. Een hele belevenis!

Gunter Segers illustreerde het boek en gaf het uit (Les Iles).